Oda bendim Şiiri - Tayfun Yılmaz

umudunu yitirmiş bir garip gördüm
belkide acınacak bir halde degildi
yorgundu argındı anlıyordum halinden
dünyada ümitsiz tek inasan o degildi biliyordum

her nedense bakmadı bile yüzüme
sanki kaçıyordu birşeylerden
yaklaştım yanına soracaktım tam
birden başını kaldırdı bana baktı

anladım sorma diyordu bana bir şey
zaten sormamada gerek yoktu
belliydi halinden
ama merak ettim

nedir dedim senin adın
baktı baktı durdu yüzüme
cevap bekliyordum belliki
hiç bir cavap vermedi bana

ilk önce derinden bir nefes aldı
konuşacak zannettim bekledim
sonra başını yine öne egdi
öylece kapandı köşesinde

düşündüm
dünyada tek çaresiz insan omuydu sanki
belliki o kendini öyle görüyordu
ama bilmedigi bir şey vardı
onun gibi çaresiz ümitsiz
biri daha vardı
oda bendim...

(9 ocak 1998 cuma) yalancı sevdalara