Od… Şiiri - Ömer Yücekaya 2

insanın ateşidir aşk
gün gelir öğrenir insan
çalı çırpı toplayıp
bir çırpıda o ateşi yakmayı

öğrenir yaktığı ateşin
bir kıvılcımıyla kendini tutuşturmayı

çok ateş yakmadım ben
amma
çok üşüdüm bu şehrin kuru ayazında
zemheri gecelerde yalnızlıktan sendeleyip
ayrılıklarda defalarca kez yerlere serildim

elimi tutan da olmadı
kendime payanda oldum her seferinde

sevmedim
bir türlü sevemedim
beni yakmayan ateşlerde ısınmayı

belki de bu yüzden beceremedim
kalbim is içindeyken
başka bir yangının peşinden koşmayı

oysa
yanmayı iyi öğrendim
çünkü
yaktığım her ateşi
sadece bir aşkla besledim