Od Şiiri - Muhammed Said Arı

Vü bi çün arama gayri nesne masal gibi ışk-i od,
La bi lazım bitap düşer maşuk kavrulur yanar od,
İmn-i kitaptadür ol dünya bir gam hicranesi.
An-ı dem adem kesilir bi oynanır var-ı hicran düşer od.

De bi çün havayı koklayan dahi sesin duyar ism-i od,
Kesr-i sükun olsan kısar telaffuz nevrin gözden od,
Sâmianın bulduran oddan yakan od kalmaz.
Turab esmen sel gâyri yerden yurt ol ki hepsi od.

Dur bi çün kusan kuştan ablakâni gerek kesme od,
Vehm idin ki keser saptan sapa dolmazsın ab-ı od,
Çırpı çalır çaksa taşın yanmaya bi parça sen.
Bir gün kapanmaz yüzün vahd virse min güz-zara od.

Git bi çün narızın nuruyla şenlense tümden varım od,
Nitekim sümmani de soldu sarardı ol katibi yaktı od.
İki satır yaz saki kimden bize nam düşmez,
Kalem kıyl-ü kale düşse azab-ı mahşeri ceza od.