Öcü… Şiiri - Hasan Ceylan

Ööö..
Böööh..
Ani bir refleksle ürperiyor insan
Çoçuk işte..
Hoşuna gidiyor,korkutmak,korkutulmak…
Ama yüreğinde ince bir sızıda..küt..küt..!
Öööö..
Böööhh..
Ama hayır,davranış biçimi oluyor,çoçuklarda..
Başlıyor korkmaya..!
Evin içinde bile,yalnız kalmamaya…
Ne var korkulacak..!
Olmadı,pat yakarsın lambayı
Aydınlatırsın karanlıkları…
Kalmışmı..öcü,möcü,böcü…
Aydınlattığımız,aydınlattığın sürece yeneceksin
Korkuları,karanlıkları
Drakulalar,korkuluklar….
Güvenliğimiz için olmadığı sürece
Fiske vurup yıkılacak…
Ruhsuz varlık,ruhsuz bunlar,ruhsuz…
Korkma..!
Canlı drakulalarda ruhsuz,şerefsiz..!
Yeterki,cesaretli ol,köküne kibrit suyu….
Korkmadım diyemem hayatımda…
Korktum..yüreğimin ağzıma geldiği anda olmadı değil..!
Gerçi her zaman
Karanlıkta,karanlıklarda temkinli olacaksın
Geceleri,caddeleri,sokakları,mezarlıkları dolaşmak…
Ne güzel..ne güzel..bir bilsen..
Sessiz…ıssız…
Her şey,heryer boş..bomboş..pür dikkat içinde sen
En ufak bir hışırtı..
Öööö
Bööh..Öcü,böcü..düşlerinden sıyıran…