Bir karanlık gecenin koynuna düştüğümde,
Işığım ocaktan süzülen ateş huzmesi.
Yer minderinde yığılmış, kalmış cismim.
Dalmış, çok uzaklarda bir noktaya gözlerim.
Ayakta durmaya mecalim yok, sana getirmez dizlerim…
Hayatım bu loş ocak başı gibi, izbe ve kasvetli.
Artık taş olmuş yüreğim, kaya gibi metanetli.
Şemsiye yapımcıları
ıslanmaktan
tek kişiyi koruyacak genişlikte
kesince kumaşları
yağmur değil
yalnızlıktır yağan
Devamını Oku
ıslanmaktan
tek kişiyi koruyacak genişlikte
kesince kumaşları
yağmur değil
yalnızlıktır yağan




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta