Bir karanlık gecenin koynuna düştüğümde,
Işığım ocaktan süzülen ateş huzmesi.
Yer minderinde yığılmış, kalmış cismim.
Dalmış, çok uzaklarda bir noktaya gözlerim.
Ayakta durmaya mecalim yok, sana getirmez dizlerim…
Hayatım bu loş ocak başı gibi, izbe ve kasvetli.
Artık taş olmuş yüreğim, kaya gibi metanetli.
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta