İZZET KOCADAĞ OCAK ŞİİRLERİ

İZZET KOCADAĞ OCAK ŞİİRLERİ

İzzet Kocadağ

Annem gurbet ellerde, yok beni saran kucak,
Ağlayan bir çocuğum, avut beni oyuncak!

11 Ocak 1983 - Ödemiş
..

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Yol bütün çiçekleri, bahçem de talan olsun,
Varsın bülbül de yansın, gül için nalân olsun.
Geriye bir hatıra, kalmasın ikimizden,
Unutalım her şeyi, aşkımız yalan olsun.

10 Ocak 1989 – Salı / Ankara
..

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Sultan idim azloldum, ne tac kaldı ne tahtım,
Birikti yıllar yılı, günü gelmeyen ahtım.
Doğmadı sabır ile beklediğim yıldızım,
Sen katran gecelerden, daha karasın bahtım.

27 Ocak 1990 – Cumartesi / Ödemiş
..

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Burası dünya değil, artık bana Cehennem.
Yansın yansın kavrulsun, ateşlerde şu sinem.
El olup gittin işte, hiç ardına bakmadan,
Dilerim bahtın gülsün, mutluluklar bir tanem!

21 Ocak 1989 – Cumartesi / Ankara
..

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Nasıl da geçti yıllar? Sanki her şey masaldı;
Dindi kavak yelleri, yerini hüzün aldı.
Gittin yaban ellere, dönüşün yok bilirim,
Hicran hüküm sürüyor, vuslat mahşere kaldı.

10 Ocak 1990 - Çarşamba / Ödemiş
..

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Hüküm giydim kalbimden vuruldum infaz oldum,
Yığıldım yere düştüm sanki bir enkaz oldum,
Yıllar yılı gözyaşım, sel oldu peşin sıra,
Alıştım herhalde ki, artık ağlamaz oldum.

29 Ocak 1991- Salı / Bilecik
..

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Diyorlar ki ölünce, ebedi bir hayat var,
Duyuyor musun beni, anlıyor musun? Ey yâr!
Boş ver fani dünyada, sana hasret kalayım,
Nasılsa Ahirette, kavuşur ayrılanlar.

8 Ocak 1991 – Salı / Bilecik
..

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Sana ilk yazdığımda demiştim anla beni,
Çılgın bir sevda ile seviyorum kız seni,
Ne yazık anlamadın, halimi hiç görmedin,
Kilit vurdun kapına, kapattın pencereni.

14 Ocak 1987-Çarşamba/ Ankara
..

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Saçların dalga dalga, sanki hırçın bir deniz,
Bendimi döver durmaz, her teli ayrı bir giz,
Aklım fikrim hep sende, çözemedim sırrını,
Düş müsün hayal misin, söyle tel perçemli kız?

15 Ocak 1986 – Çarşamba / Ankara
..

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Ama böyle değildi, anlaşmamız, ahdimiz,
Bir ömür sevecektik ayrı düşsek dahi biz.
Unutmak ne kelime, aylar yıllar geçse de,
Aşkımız kalbimizde kalacaktı tertemiz.

25 Ocak 1991-Cuma / Bilecik
..

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Hava soğuk çay ister, hemen kantine varan,
Her taraf buz kesiyor, göz açtırmıyor boran,
Benim içim yanıyor, çok görme Emin Amca,
Sen yaz tarifesinden, ver yine tuzlu ayran.

12 Ocak 1984 - Perşembe / Ödemiş Lisesi
..

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Anlatsam anlamazsın, dil dökerim boş yere,
Yaşayıp çekmemişsin, o sızıyı bir kere,
Şarkılarda duymuşsun; aşkı, sevdayı yalnız,
Takılmamış saçların, kavaktaki yellere.

8 Ocak 1987-Perşembe / Ankara
..

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Ay gökte, yıldız gökte; düşer mi hiç bu bayrak,
Kara bulutlar gelse, gölge olurlar ancak,
Gök kubbeye çekilmiş, Tanrı’nın kudretiyle,
Dünya döndükçe daim, hep gönderde kalacak…

27 Ocak 1991-Pazar/ Bilecik
..

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Ölmez de sağ olursam, yaşlılık geldiği gün,
Başbaşa kalacağız biliyorum sen ve ben.
Her daim bir arada, olacağız emin ol,
Ta ki mezara kadar, müstakbel dostum baston.

25 Ocak 1990 – Perşembe / Ödemiş
..

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Gâh güldük, gâh ağladık; bir yıl da böyle bitti,
Alnımıza bir çentik açıp sessizce gitti.
Hatıralarda kaldı, acı tatlı ne varsa,
Bir buruk tat bırakıp, onlar da veda etti!

1 Ocak 2008 – Salı / İzmir
..

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Her yer beyaz kırağı, sis içinde gökte ay,
Nefesim duman duman, ne soğuk vay anam vay.
Donuyor kirpiklerim, yolu kesiyor ayaz,
Nerde kaldın der gibi, düdük çalar otoray.

Ocak 1983 / Ödemiş
..

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Yalnız seni isterim, yalvararak Tanrı’dan;
Gönlüne ben olayım, olacaksa tek sultan.
Varsın tacım olmasın; mal, mülk hepsi bir yana,
Benim için dünyada, senden gayrısı yalan!

Ocak 1988 - Ankara
..

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Sen de biliyorsun ki, unutmam kolay değil,
Ezber etmişken seni, dilimde bu kadar yıl,
Bu sevda benimle bir, gider Mahşere kadar,
Evvel - ahir yârimsin, artık bunu böyle bil!

20 Ocak 1990 – Cumartesi / Ödemiş
..

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Gidin arayın yâri, bulun haber getirin,
Hali hatrı nicedir, yazın defter getirin.
Mutluluğu bulmuşsa, yaban ellerde artık,
Benden hiç söz etmeyin, denmedik sır getirin.

17 Ocak 1991-Perşembe / Bilecik
..

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Vakit gece sıfır üç, önemi yok saatin,
Nöbetten yeni geldim, buz tutmuş palto potin.
Sen kükre aslan gibi, bizim koğuş inlesin,
Yiğit nerde yatarmış, herkes bilsin Muhittin!

13 Ocak 1991 – Pazar / Bilecik
..

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Yıllar yılı ağladık yeter bu kadar gönül,
Söyle figan etmesin, gül için hala bülbül.
Biz onu dalda sevip, incitmekten korkarken,
O bir vazo ararmış, gitmeye çeşm-i bülbül.

31 Ocak 1991-Perşembe/Bilecik
..

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Sana dair ne varsa, silip attım dünyamdan,
Kurtulmak istiyorum, sürüp giden bu gamdan.
Biraz da sen yardım et, bitsin sayıklamalar,
Git artık yalvarırım, geceleri rüyamdan.

11 Ocak 1991-Cuma/ Bilecik
..

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

O son görüşmemizde, demiştim ki ya hani:
“Yok dersen bu sefer de, daha aramam seni”
Gurur etmiştim hepten, bu son olsundu artık,
Yine boş çevirmiştin, hatırlıyorsan beni.

23 Ocak 1989-Pazartesi/ Ankara
..

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Bırak aksın içine, gözyaşların be şair,
Aşk denilen kimine, hicran değil de nedir?
Karşılığı yoksa da, sevmek var ölesiye,
Vazgeçmek kolay ise, buna sevda mı denir?

18 Ocak 1989- Çarşamba- Ankara
..

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

İç o kadehten sen de, yansın biraz içerin,
Ağla beni düşünüp, iç çekip derin derin.
Gözyaşların karışsın, aşk denilen şaraba,
Dilini bursun biraz, bana söylediklerin.

30 Ocak 1989-Pazartesi/Ankara
..

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Rahat! Hazır ol asker, yoklama var sağdan say!
Öyle bir nara at ki, inlesin koca alay…
Yeri göğü titretsin, gür sesimiz bir daha,
Yankılansın dağlardan, uyansın uykudan ay.

28 Ocak 1991-Pazartesi / Bilecik
..

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Senden vazgeçemem ben, sus ağzından yel alsın,
Olmaz diyorsan şayet, bu sevda bana kalsın,
İllaki sev diyemem, gönüle ferman olmaz,
Öyleyse hiç bekleme git yolun açık olsun!

4 Ocak 1985-Cuma/Ankara
..

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Ben Tanrı’nın sıradan, herhangi bir kuluyum,
Ayşe’den doğdum hem de, Mustafa’nın oğluyum,
Şairim kimse bilmez, söyler yazar gizlerim,
Gönlüm böyle avunur, belki de bir deliyim.

8 Ocak 1986 Çarşamba / Ankara
..

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Evrende her olayın gayesi var besbelli,
Anlamsız hiç bir şey yok göremedin mi deli?
Bilesin bu çektiğim, hicran da boşa değil,
İşte bak şair oldum, burdan gittin gideli.

15 Ocak 1988 – Cuma / Ankara
..

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Kavga ettim aşçıyla, dedi bir kere tat bak,
Nimettendir diyerek, verdi bana bir tabak.
Tattım yine yavandı, dedim Aşçı Bey Amca:
Ben jüride yok iken, nimet sayılmış kabak.

19 Ocak 2010- Salı / İzmir
..

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Kar yağıyor durmadan, ağaçlara damlara,
Batıp boğuluyorum; kederlere, gamlara.
Dertleşip yalnızlıkla, içimi döküyorum,
Adını yazıyorum, buğulanan camlara.

(Ocak 1988-Ankara)
..

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Asi oldum Tanrı’ya, senin için nazlı yar!
Dedim neden ayırdın, söyle ne günahım var?
Bir kula kem bakmadım, haram lokma yemedim,
Sevmek mi bütün suçum, ondan mıyım günahkâr?

12 Ocak 1987-Pazartesi / Ankara
..

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Anlamıyorum sanma artık sende bir hal var,
Bakışların değişti, sakın eyleme inkâr
Belli benden geçtiğin, uzaktan bir el için,
Git gurbet yurdun olsun, artık sonsuza kadar.

5 Ocak 1989-Perşembe /Ankara
..

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Sen hiç sensiz kalmadın, bilmezsin yokluğunu,
Onu gel de bana sor, neyler gönül yorgunu?
Her günüm gam içinde, cananıma yetti hicran,
Bilmem bu hasretliğin, gelmez mi bir gün sonu?

8 Ocak 1985 -Salı / Ankara
..

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Sonunda döndüm işte, geriye memleketim,
Bilmezsin ki ben sana, ne zamandır hasretim.
Gurbete alışmak zor, dile kolay çekmesi,
Kalmak misali sanki dünyada öksüz, yetim.

13 Ocak 1995 – Cuma / İzmir
..

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Gurbet gözün kör olsun, duymaz mısın bu yası,
Öksüz, yetim gibiyim, dinmeyen ağlaması,
Gözyaşı, alın teri; karıştı birbirine,
Kolay kazanılmazmış, senden ekmek parası.
20 Ocak 1983- Perşembe / Ödemiş
..

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Kaldım yol ortasında, ne gelen var, ne giden?
Kuş uçmaz kervan geçmez, yıllardır bu vadiden.
Bir Allah’a mahsustur derler yalnızlık için,
Kullarına ne zormuş, ölüm gibi sahiden

18 Ocak 1992-Cumartesi / Konya
..

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Oysa ben senin için ne dilekler tutmuştum,
Çıkan fallara kanıp, gönlümü avutmuştum.
Gece gündüz her daim, seni hayal etmekten,
Hatırlar mısın bilmem; kendimi unutmuştum.

27 Ocak 1991-Pazar / Bilecik
..

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Takat kalmadı artık peşinden koşturmaya,
Sen kanatlı bir peri, ben peşinde kul yaya.
Yoruldum pes eyledim, git yolun açık olsun,
Ulaşmam mümkün değil, seninle o dünyaya.

12 Ocak 1989-Perşembe/Ankara
..

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Diz çökmüş huzurunda; nice han, nice sultan,
Titretmiş dört bir yanı, buyurduğu her ferman,
Ne var ki aşkı için, tutsak olmuş Hürrem’e,
Köleye köle olmuş, o Muhteşem Süleyman.

7 Ocak 2011- Cuma / İzmir
..

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Es be rüzgâr başımdan, var git yârin yurduna,
Duydum ki ağlıyormuş, sor bakalım derdi ne,
Pişmanlık duyuyorsa, bana yaptıklarından,
Geç kaldı bittim artık, yar arasın kendine

22 Ocak 1991- Salı / Bilecik
..

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Kapına geldim yine, korkma girmem içeri,
Bir emanetim vardı, uzun yıllardan beri.
Yanlış anlama sakın, gönlün değil sorduğum,
Benimki sende kalmış, onu isterim geri...

15 Ocak 1989 - Pazar / Ankara
..

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Ben soğuğu hiç sevmem, üşürüm geceleri,
Efkârla dolaşırken, sokaklarda serseri.
Donar çatlar dudağım, yüreğim ateşteyken,
Seni sayıklamama, izin vermez zemheri...

20 Ocak 1988- Çarşamba / Ankara
..

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Dört-altı benim yine, nöbetteyim bu gece,
Kar tozuyor üstüme, durmadan ince ince.
Adını yazıyorum, silindikçe karlara,
Bihabersin sen bundan, kan uykudasın bence.

18 Ocak 1991-Cuma/ Bilecik
..

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Olmazsa olmazımsın; hava, su, ısı, gibi,
İçimde bir yangın var, Kerem sevdası gibi,
Benim Aslım da sensin, gidersen yaşayamam,
Her şeyimsin velhasıl, körün asası gibi.

6 Ocak 1984-Cuma/Ödemiş
..

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Senden bana yar olmaz, durumun farkındayım,
Elden bir şey gelmiyor, feleğin çarkındayım,
Biliyorum ki bir gün, gideceksin el olup,
Hep o tasa içimde, ben senin korkundayım.

7 Ocak 1988 – Perşembe / Ankara
..

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Kar tozar, rüzgâr keser, mevsim soğuktur halen,
Ne arı, ne kelebek, yoktur gelecek, gelen.
Aşk işte bu neylesin, belkiler yol gözletir,
Umuda çiçek açmış, kimi bekler kardelen?

15 Ocak 1991 / Salı / Bilecik
..

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Sabah oldu camide, hazin, yanık bir sala,
Yine birini bekler, kucak açmış musalla.
Ateş düştüğü yeri, yakıp geçmiş akşamdan,
Acep sessiz sedasız, göçüp giden kim ola?

12 Ocak 1990-Cuma / Ödemiş
..

Devamını Oku