Ocak Şiiri - Yahya Emin Demirci

Bir İzmir ocağında
Sevdanın bağrına sığınmış bülbül edasında görünmeyişler.
Varlığından doğan hülyalara dalmış,
Akşamları ötmeye mahkûmken,
bir ocakta kalakalmışlık.
Bir vatan derdi… bir ana… bir de Yâr!
Cümlesi yüklenmiş omuzlar bir İzmir Ocağında.
Bir ses, uzakta gibi… öte yandan uzansa değecek gibi…
Fısıltı gibi, illa da haykırış gibi;
“Düzelmez!”
Düzeltmeye meyilli gönüller de çaresiz, korkar gibi…
Gönül;
Bir İzmir Ocağında
Hasretin kucağında
Umutla beklemenin razılığında.