Ocak karları şahit idi..!

düşüncem karanlık bir sokakta,
ne seni düşünmeyi istiyorum,
nede özleminin son busesini,
yıllardır arda kalan mazim,
seni unutturmuyor bana..!

acılarımı paylaşmak,
sana olan özlemimi dile getirmek istesemde,
olmuyor,bırakmıyor peşimden gelen bahtsızlık.
ve seni benden alıp götüren kader..!

her ne kadar sen beni unuttuysanda,
ben seni unutamadım,
hem ben seni kendimden çok sevdim.
ve hala seviyorum..
ama bir kurtuluş daha var.! !

bekle..!
bir gün acı bir feryat duyunca,ben kurtulacağım,
ama sen sonsuz bir pişmaniyete bürüneceksin.
ben seni unutmamış bir halde,
mahşere giderken,
sen hayatında cehennemi,
seni unutmamış beni düşünerek yaşayacaksın.

ben mahşerde seni anacağım.
ama hep sana sakladığım gülü,
yine yeniden yaşayacağız,
bir ocak gecesinde kar yağarken,
sana sarılmıştım,hiç ayrılmayacakcasına
ama yine yaralandım, yine..!