Aylardan Ocak, herkesin umutla baktığı,
Yeni bir yıl, yeni bir yol, tertemiz bir sayfa.
Ama benim içimde o zifiri karanlık,
Bir bekleyiş var; sessiz, derin, uzun bir ayaz.
Kimilerinin mutlu yeni dilekleri var,
Benim ise eskilerden kalan o izlerim.
Ümitlenip de çokça sevindiğim anılar,
Kalbimin derinliklerinde kara gizlerim.
Bana koşarak gelişin gibi mesela,
Hani o yarım kalan rengarenk bahar gibi.
Ya da o gidişin, belirsiz ve de tarifsiz,
Köpkör bir düğüm atar içimdeki zamana.
Eğer ki narin kalbini vermiyorsan bana,
Al gözlerinin ağırlığını üzerimden.
Sessizliğin, o bile yorar bazen insanı,
Ve yük olur bir çift gözün sessizce bakışı.
Kayıt Tarihi : 26.1.2025 15:40:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!