Ocak Şiiri - Ümit Buget

mevsim kış ortası,
sıcaklık sıfırın altı,
kar lapa lapa değil,
döve döve yağıyor.
bizden başka kimse
yok etrafta.
ya da gözüm
senden gayrı
kimseyi görmüyor.
mevsim kış ortası,
ellerin üşümüş,
su,kokuyor atkın.
sen kokuyor.
yüreğim bir kın,
sevdamı saklıyor..
bir sevdayı tam ortadan bölüyoruz,
birbirimizi sevdikçe büyüyoruz.
mevsim kış ortası,
bir otobüs durağı,
yanakların kıpkırmızı
ve soğuk,
hemen üstünde gözlerin,
kar tanelerinin süslediği,
güldükçe parlayan gözlerin.
memnunuz halimizden,
otobüs gelsin istemiyoruz,
kar yağdıkça,
aşka sığınıyoruz.
aşkımız bir kın,
aşk, bizi bırakma sakın.