Ocak Şiiri - Hasan Okursoy

OCAK

Çocuklar
Biz de çocuktuk bir zamanlar
Tozlu yollarda az mı çevirdik çember
Şimdi konuşmaz uzaklar

Kimler baktı peşimizden
Şimdi yoklar
Uzardı akşamlar
Konuşmazdı uzaklar

Çocukluğumuzda
Her evde bir ocak
Hepimizin üşüyen bir yanı vardı
Şimdi gelmez o akşamlar ve sıcak

O uzandığım yatak
O örtün-düğümüz yorgan
Dün gibi aklımda sımsıcak
Bir de kızıl bayırda kırmızı toprak

Her gidenimizde
Minarelerde sela verilirdi
Ne çok üzülürdük biz
Az az kanardı içimiz

O kış günlerimiz
Bacalarda tütse de
Saçaklarda buz
Üşürdü ellerimiz

O mutlu olduğumuz akşamlar
O karlı buz kesen yollar
Sümüğümüzü çekip durduğumuz yıllar
Şimdi neredesiniz?

İnsan bazen unutur yalnızlığını
Bir rüzgar eser oralardan
Salınır gelir çocukluğumuz
Konuşmaz o zaman

Cebimizde kuru üzüm
Bir de sabahları uykulu gözüm
Yine seslenip dursa
Gelse eski günlerim

Yine gitsem oralara
Perde perde yaşasam
Bir bulutta yağmur olsam
Yağıp dursam

Hasan OKURSOY