Evi tuttuğumuz gün Ocaktı aylardan
içeri girer girmez mutfakta sevişmiştik, güç alıyorduk tezgahtan
oysa perdelerimiz bile yoktu, hem kime ne perdelerin ardında kalan
mutluyduk, çünkü Ocaktı aylardan.
O ki bir pazar sabahıydı, Ocaktı aylardan
ekmek kızartmıştın bana, mis gibi sen kokan
“hepsi bitecek” derdin, keşke onu bitirmek olsaydı tek derdim
yemedim öylesini bir daha, bir pazar sabahında.
İlk kahvaltımızdı o, sadece ikişer tane çatal ve bıçağımız vardı
sen süzme beyaz peynir severdin, ben çekirdeksiz yeşil zeytini
biz öpüşürken ocakta yumurtanın altı tutardı
unutmadan; sahi, sen unuttun mu çayı kaç şekerli içtiğimi?
Bir pazar sabahı daha, Ocak olacak aylardan
ekmek kızartacağım sana, mis gibi sen kokan
“hepsi bitecek” diyeceğim, keşke bitirmek olsaydı tek derdin
yiyecek miyiz öylesini bir daha, bir pazar sabahında?
Kayıt Tarihi : 7.1.2017 00:37:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!