Ocağına düşülmüş yar aşkına
Söyleyin
Sessiz bir ölümle perdesi çekilen
Bir intihar teşebbüsü değildir de
Nedir yaşamak
...
Hüznümün sanığı da
Tanığı da sen,
Gönlüm
Gönlünce sevdin
Ben acıyorum
Çok acıyorum
Sen acımıyorsun.
Sus artık
Sus da sussun
Gece karanlığında sesler
Sus gönlüm
Bak gör
Hiçbir yüzden değildir
Bir hiç yüzündendir
Sana yüz dönüşüm
Artık
Hiç dönmeyeceğim...
Hiçe dönmüşse gönül
Bir hiç olur çarptığı
Sus!
Sus artık.
***
İçimdeki küçüğüm
Kulak ol, dinle
Bir adem
Bedelini kavrayabilir cennetin
Bir adem
Tüm yüreğini koyabilir savaşına
Bir sen
Dokunabilirsin burukluğuma
Bir sen hissedebilirsin depremimi
İçimdeki küçüğüm
Büyüme!
Seveceksin
Adına intihar diyeceksin.
08.10.2003
Nurettin SakinKayıt Tarihi : 7.9.2004 19:34:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nurettin Sakin](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/09/07/ocagina-dusulmus-yar-askina.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!