Ocağın yirmi beşi Şiiri - Mahmut Karahan

Ocağın yirmi beşinde söner
Tütmeye çalışan bir ocak
Tüter duman
Bir kızıl derili harflendirir dumanı
Göklere sığdıramadığın aşka seslenir
Çingene arabaları geçer isimsiz sokaktan
Sokak kör
Atları aksak
Tekerlekleri inletir sokağı
Sabahın esintisine konar bok sinekleri
Adresi yok çalacağı kapının
Son baharda ağacın dibine serilir yapraklar
Sararan bir patikada
Kahverenginin sıcaklığıdır bir yudum çay

Ormanda ellenmedik ağaç bırakmaz maymunlar
Çingene zamanlar bırakır
Oynak akşamlara
Dala değendir maymunlar
Daldan dala gezerler
Çığırtkandır gidişleri
Elleri yüzleri gözleri
Muz masumiyeti
Mahmut karahan