Ocağımda Tütmez Oldu Tütünüm Şiiri - Sey ...

Ocağımda tütmez oldu tütünüm
Söndü ateşlerim közüm kalmadı
Ay misali yarım oldu bütünüm
On dörde gelince sözüm kalmadı

Kış havası gibi bulanmadığım
Hayat çeşmesinden sulanmadığım
Muhabbet dağını dolanmadığım
İnişim yokuşum düzüm kalmadı

Gezerim kahrınla her zaman mahzun
Bir saat lütfunla eylesen memnun
Varınca Tanrıya Leyla'dan Mecnun
Demiş Leyla'sında gözüm kalmadı

Yar aklımı aldı gönlüm almadı
İbrahim'i Mevlam nara salmadı
Seyrani aşkından gayrı yanmadı
Ebedi zındanda Yusuf kalmadı