Omuzları içine çekmiş kafasını, kendi kendine konuşuyor.Kazıdığı bıyıkların her gün yeniden takılıyor yün kazağına, hiç sevmediği tekerrür bu.İkide bir çekiştiriyor boğazını basıyor küfrü anasını, avradını….
Ne yana dönse oyanda düşünceleri.İçindeki sesi duymamak için avaz, avaz şarkılar söylese de bastıramıyor içindeki iniltileri.Sağ elinin uzun iki parmağı yangın yeri, sigara kokuyor titremeleri.
Çok vermiş hiç istememiş, zaten bilmez istemeyi utangaç çocuk gibi.Bugün ayın kaçı.. duyuluyor dudaklarındaki bilmedikleri.Hangi yalanı kaç kez söyledi bilinmez ki, kim içindeki serseri.Zaman oluyor sallıyor başını sıtma tutmuş hasta gibi.Zaman oluyor susuyor anamın değişiyle ‘hasta tavuk’ gibi.
Avuçları arasında sıkıca tuttuğu kağıt, kulağının arkasında ucu dişiyle açılmış kalem.Ara sıra karalıyor hınç alır gibi.Sonra duruyor sallıyor başını bir ileri bir geri.
Ne taze ölüyü mezar.
Ne de şeytan, bir günahı,
Seni beklediğim kadar.
Geçti istemem gelmeni,
