Öbür Yarım Şiiri - Emrah Karan

Kim bilir bir daha ne zaman buluşuruz
Hangi meçhul gecenin karanlığında
Ya da hangi güne gebe güneşin kızıllığında
Bilmiyorum daha kaç sancılı sabah geçirir
Kaç ölüm soğukluğu akşam eksiltirim sensiz
Neden saatler bana hep kör bakar
Zaman niçin dilsiz özlemime
Yarınlar topal, ertesiler felçli mi ne
Gelecek neden kulak tıkar umutlarıma
Anlamış değilim
Ama herşeye inat
Vuslat elbet olacak
Geleceğim öbür yarım
Şafak demirden bir kalkansa
Sevgimde çelikten bir kılıçtır bil
En yakın zamanda
Şafakla doğan güneş arasında
Buluşacağız güneş renkli kavuşmalarla
Ortak lokmalarımız olacak çiğnenecek
Ortak nefeslerimiz olacak solunacak
Çeşmeler ikimiz için de akacak
Kilitli diline anahtar
Kapalı gülüşlerine pencere
Havasız cümlelerine kapı olmak için
Geleceğim öbür yarım
Kaderimizin boş sayfalarını beraber yazacağız
Yokluğu var etmek
Boşluğu doldurmak
Varlığa anlam katmak için
Karanlığına ışık
Kimsesizliğine kimse
Garipliğine mülteca olmak için
Geleceğim öbür yarım
Gölgelerimiz tenhalar da saklanmayacak
Sessizliğimizi vuslat çığlıkları bozacak
Taşlaşmış bedenimiz yeniden kıpırdayacak
Tavan aralarında demirleyen hislerimiz
Rüya denizlerinde tekrar yelken açacak
Belki bir Fatih değilim ama
Gözlerinin halicine inip
Hasret zincirini kırmak için
Geleceğim öbür yarım
Hasretin uyutmadığı her gece
Uykusuz gözlere inat
Ayrılığın acısıyla sevinemediğimiz
Sabahlara açmak için gözlerimizi
Dört mevsimi seninle okşamak için
Beraber kuşların telaşını seyretmek
Rüzgarların ağıtlarını dinlemek
Kara toprağın uyanışını izlemek
Tabiatın binbir çeşit armonisine
Şahit olmak için
Geleceğim öbür yarım
Bakışlarımız tavanda değil
Gökyüzünde buluşacak
Bedenimiz yeryüzünde değil
Semada kavuşacak
Dünya ruhumuza dar gelecek
Ve bir kavuştuk mu
Ölüm bile bize az gelecek
Ölümü seninle kucaklamak için
Geleceğim öbür yarım
Susuz susar serabında su görür
Gece susar Emrah' da seni...