Obalar Şiiri - Hamiş Mustafa

Obalarımızdan geçiyor atlar,
Üzerine binmiş babalar,
Ellerinde gümüş kamçılar,
Ayaklarında körüklü çizmeler.

Dört nala koşuyorlar,
Eyerleri altın gibi parlar,
Üzerindeki heybelere işlenmiş nakışlar,
Yelelere vurur rüzğarlar.

Düğünler başlar sonbaharda,
Gelin gider kızlar atlarda,
Davullar çalar meydanlarda,
Gönülleri kalır obalarda.

Dikilir damlara bayraklar,
Düğünler kurulur çekilir halaylar,
Ellerine yakılır kınalar,
Gözleri yaşlıdır analar.

Yemekler pişirilir ocaklarda,
Genç kızlar oyunlarda,
Takılar parlar boyunlarda,
Hayalleri olur umutlarda.

Uzundur yollar obalara,
Gider uzak diyarlara,
Gönlündeki sevği yarınlara,
Umut olur Mustafa lara.