Oba kurdu dağıma... Şiiri - Lütfi Ayhan

OBA KURDU DAĞIMA

Oba kurdu dağıma belanın yörükleri
Istıraplar gemisi çekiyor kürekleri

Otağ-ı humayunda oturur bela beyi
Emredip de yıktırdı başıma gök kubbeyi

Bilseydin ’ Bir gül için bin dikeni’’ yakardım
Sevgi yağmurlarıyla gönülleri yıkardım

Azap olmuş güneşler her gün doğar ülkeme
Karanlıklar taht kurmuş şu virane mülküme

Aldırmazlık rüzgarı bürüdü benliğimi
Ömer in hiddetleri terketdi kimliğimi

Said bin vakkas oku hiç kalmadı terkimde
Cihat ruhları ölmüş Arabım da Türküm de

Doğurmaz şimdi artık anneler Fatih Yavuz
Osman’ın cömertliği şimdi çöllerde mahpus

Korku bir gölge gibi ayrılmıyor yanımdan
Onur bir kervan ile hicret etti kanımdan

Müslüman onuruma Dolar gölgesi düştü
Bedir, Mohaç, Kosova,ya hayaldi,ya düşdü

Seyfullah Halitlerim çölü gülistan yapar
Halit’in torunları şimdi Dolar a tapar