Ey hatırası içimde yemin kadar büyük,
Ey bahçesinin hoş günlere açık kapısı
Hala rüyalarıma giren ilk göz ağrısı,
Çocuk alınlarda duyulan sıcak öpücük.
Ey sevgi dalımda ilk çiçek açan tomurcuk,
Kanımın akışını yenileştiren damar,
Gül rengi ışıkları sevda dolu akşamlar
İçime yeni bir fecir gibi dolan çocuk.
Ey tahta perdenin üzerinden aşan hatmi
Ve havaları seslerimizle dolu bahar,
Koşuştuğumuz yollar, oynadığımız sular,
Kağıttan teknesinde sevinç taşıyan gemi.
Duyup karşı minarede okunan yatsıyı
Yatağıma sıcaklığını getiren rüya,
Denizlerinde onunla yaşadığım dünya
Ve ey ufku beyaz cennetlere giden kıyı.
Ah! Birçok şeyler hatırlatan erik ağacı
Ve o ilk yolculukla başlayan hasret, zindan;
Atları çıngıraklı arabanın ardından
Beyaz, keten mendilimde sallanan ilk acı.
(Ankara, Haziran 1936 / Varlık Dergisi)
Orhan Veli KanıkKayıt Tarihi : 1.4.2001 16:13:00
Şiiri Değerlendir
© Yapı Kredi Kültür Sanat Yayıncılık
Ey hatırası içimde yemin kadar büyük,
Ey bahçesinin hoş günlere açık kapısı
Hala rüyalarıma giren ilk göz ağrısı,
Çocuk alınlarda duyulan sıcak öpücük.
Ey sevgi dalımda ilk çiçek açan tomurcuk,
Kanımın akışını yenileştiren damar,
Gül rengi ışıkları sevda dolu akşamlar
İçime yeni bir fecir gibi dolan çocuk.
Ey tahta perdenin üzerinden aşan hatmi
Ve havaları seslerimizle dolu bahar,
Koşuştuğumuz yollar, oynadığımız sular,
Kağıttan teknesinde sevinç taşıyan gemi.
Duyup karşı minarede okunan yatsıyı
Yatağıma sıcaklığını getiren rüya,
Denizlerinde onunla yaşadığım dünya
Ve ey ufku beyaz cennetlere giden kıyı.
Ah! Birçok şeyler hatırlatan erik ağacı
Ve o ilk yolculukla başlayan hasret, zindan;
Atları çıngıraklı arabanın ardından
Beyaz, keten mendilimde sallanan ilk acı.
(Ankara, Haziran 1936 / Varlık Dergisi)
Orhan Veli Kanık
Secici kurula tesekkürler.
namık cem
Belki çok kişinin bilmediği, 'Sigaramı Uç Uca Ekledim' Şiirini aklımda kalanıylaSiz sayın okuyucularımızın dikkatine sunuyorum:
Cebimdeki sigaraları uç uca ekledim
Üsküdardan, Beşiktaşa köprü kurdum
Ortasında bekledim
Ne gelen var, ne de giden...
Orhan Veli
Dört kişi parkta çektirmişiz,
Ben, Oktay, Orhan, bir de Şinasi...
Anlaşılan sonbahar;
Kimimiz paltolu, kimimiz ceketli
Yapraksız arkamızdaki ağaçlar...
Henüz babası ölmemiş Oktay'ın,
Ben bıyıksızım,
Orhan, Süleyman Efendi’yi tanımamış.
Lakin ben hiç böyle mahzun olmadım;
Ölümü hatırlatan ne var bu resimde?
Halbuki hayattayız hepimiz.
TÜM YORUMLAR (19)