Onur BİLGE
“Kim giderse gider, dilediği yere! Islak Martı mı gitmiş? Gitsin! Selametle... Ruhunda, gönlünde bin bir bere olacaktı, nasıl olsa… Yol o yolsa… İstese de istemese de… Hoyrat ellerde yıpranacaktı, bin kere bin pişman olacaktı! Kurtulmak istedikçe, çırpındıkça daha da batacaktı batağa!
Karnında bir can olacaktı, canından bezse de… Umarsızca gezse de kucağında ondan bir parça… Bir parça nefes almak istedikçe elinde minik, minicik bir el… Bırakamayacaktı! Yakacaktı yaklaştığı, güneş sandığı varlık. Yaklaştıkça yakacaktı! Nasıl mahzun mahzun bakacaktı dört bir yanına! Kimselere açamayacaktı derdini, içine atacaktı. Yaşayacaktı tercih ettiği hayatı mecburen. Yaşamaktıysa yaşadığı… Canından bıkacaktı!..
Arkası görünmeye başlamıştı bile tırmanmaya başladığı dağın. Bin kere bin pişman dönecekti, saç baş darmadağın, ruh darmadağın…
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta