o zamanlar yorgundu dünya
rüyalarda fethediliyordu ulaşamadıklarımız
ve bazen bizim oluyordu
bazen bir başkasının
sonra yorgun düşüyordu bütün kanatlarımız.
yemyeşil bir ilkbahar öğleninde
leylekler uçuyordu,
tanıdık tanımadık bütün herkese
kendince veda ediyordu.
Kayıt Tarihi : 17.4.2012 13:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kaleminize sağlık...
TÜM YORUMLAR (1)