O zamanlar..! Şiiri - Feriha Ceylan

O zamanlar..!

Çokça severdim
Yaşamayı bir zamanlar
Çiçeği böceği
Tabiatın tüm kokularını alırdım
Renklerin ahengini
Duyardım
En derin mutluluk şarkılarını

Caka satardım doğaya
Ondan olmamış
Almamışçasına

Severdim gündüzü
Gündüzün güne gülüşünü
Gecenin günden ayrılışını seyrederdim
Beklerdim günün ilk başlangıcını
Tanın sabahı selamlayışını
Şavkın anlımda gezişini seyrederdim
Severdim mehtabı
Akşamın ilk ışıklarında
Geceyle yüreğimi buluşturan
Gizli tenhalar arardım
Sorardım her gece
Her akşam üstü özlerdim
Beklerdim hasretle
Gelirdi bir başka şeklinin marifetiyle

Yaşardım ya bir zamanlar
İşte o zamanlar
Yaşadığım dediğim zamanlar
Zamansız yaşanılanlar
Yıldızların süslediği
Gelincik tarlalarında hülyalarımla
Unuturdum yalnızlığı
Doyururdum umudumu
Üşümezdi yüreğim
Buz kesen sisli gün batımlarında
Ve hep yarını beklerdim
Karda ite kalkaydı donmamak
Moraran baş parmaklarımda
Sayardım günün dar saatlerini
Bana çalışırdı salisesiz zaman
Mekanlar hep benimdi
Benim di bedelsiz olan
Oysa ki peşin ödenmiş
Bedellerim varmış arta kalan
Nerden bilirdim ki anlamım yokmuş
Halimin anlamı yoksullukmuş
Açlık açıklık sıradan şeyler değilmiş
Bilinmeyen özlenmez istenmezmiş
Onunu içindir ki öğretilmemiş

Yaşadığım bir zamanlar
Çokça yaşadığım zamanlar
Dostlarım vardı
Gönlümü muhabbetle hoş eden
Bayırları süsleyen
Sıcaklığını yüreğime ısıtarak gönderen
Sıkı dostlarım
Onlar bile
Ya bir ağacın gövdesini
Ya da bir kayanın duldasını seçerken
Fark etmemiştim neydi olan
Olağandı sanki her şey
Öyle kurulmuş
Ve öylece gelmiş bir düzen
Sorguzca kabul etmiştim ya hayatı
Doğaldı tüm olanlar
Kanımca çok olağan

Bunlar dedim ya
İnsan olduğum zamanlar
Evet insandım bir zamanlar
Ve ben işte yaşardım
O zamanlar

Ne açlığımın sorgusu vardı
Ne de tenimin çıplaklığı
Canımın adı yoktu
Akan suyun aynasıydı yeryüzü
Görmeyendi gözümün özü
i ki kelimeydi dilimin sözü
Çünkü adı kader
Ne sorusuzluğunun adı
Nede yokluğumun farkı
Çünkü hepsinin adıydı
Tek olan kader
Ağaç duldasının bile
Hakkım olmadığını düşünürdüm
Sıcak bir çorbanın tanelerini
Nerden bilirdim
Şefkatin ısıtacağı bir yuva
Nerden bilirdim anne baba
Hak etmek lazımdı tüm bunları
Öyle ya

Yaşardım bir zamanlar
Çokça yaşadığım zamanlar
İnsandım işte o zamanlar