Kapımı sakın çalma. Orası çok uzak. Açamam inan bana. Çok eskiden açabildiğim de olmuştu birkaç kez. O zamanlar gençtim ama. Koca bir ırmak geçti aramızdan oysa. Kaç güneşler,kaç güneşler sorma... Hem madem açacaktım,niye kapattım birden? Eğer istersen kapının arkasından da konuşabiliriz... O zamanlar çiçektim. Tozlu yapraklarımı silkelerim şimdi ancak, Her mevsim,taze gülüşler görünce. Bir yağmur beklerim yine de. Yıllar var,beklerim gelmez. Severiz kardeşlerimizi, Kucaklarız kendimizi. (İstanbul)
Işıl BaşkalemKayıt Tarihi : 3.12.2011 15:44:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!