O zaman unutacağım, bir gün ölüm beni bulunca
Benim tek doğrum anam, yalan sadece dünya
Bir tutam sevgiyi sen sundun bana hiç üşenmeden
Gel artık anam, bende hiç kalmadı ben.
O zaman unutacağım, kaf dağına yazı yazılırsa
Gölgen kalmış bende anam, bırak o bari bende kalsın
Düşlerim de, gözlerim de hep sen ama yoksun
Yeter artık artık bu özlem, hicaz, kırgınlık dursun.
O zaman unatacağım, bulutlar ağlamasa bir gün
Muehbbet suçlusuyum, sindanlarda anam
Şükürler olsun, bunada şükür orada yaşıyorsun
Bula bilirmisin anam bend ki acıyı, gönlümü açsam.
O zaman unutacağım, Giresun- İstanbul yerinden yok olursa
Ben soğuk buzum anam... özlem yüreğimde
Yüreğim ana, baba oklarıyla vuruldu
Zaman büktü belimi, sen gülümse ki doğrulsun.
O zaman unutacağım, dağlar, taşlar, yollar yok olursa
Korkarım anam, sen beni unutmuşsun hyatın ortasında
Sokakta ulaşa bileceğim tek yoldan sana geleceğim anam
Karalar giydi dünyam gel artık anam aydınlık olsun.
O zaman unutacağım, kar lar siyah, rüzgarlar dolu olunca
Vuracağım kör kazmayı inadına, inadına
Söküp atacağım, hüsranı, acıları koşacağım sana
Koynuma koyduğum sararmış resmini çıkarıp, bak ana bak diyeceğim.
Kayıt Tarihi : 4.4.2007 10:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!