Dört duvar olsa da etrafım karıncalar sarsa da bir dilim lokmamı
Umutsuzluk olsa da yarını aydınlatan sevinci yine doğar akşamın derdimi dilde hece yapmadım
Dilimde sitemi ürkek kılmadım susmadım bazen de, bazen de haykırmadım
Unutmaların yerine gizemleri serdim yaprak üstüme
Dokunmasa da al renkler üzerimde bir parıltı var geceden aydınlık
Umudun türküsü bir başkadır uğultusu
Kadrini bilmeyen kalbin kanışındadır yarının doğuşu
Ebedi sarmalar sancaktar kalışı
Dikensiz güller bile hayal etmedim, etmedim gülüme küfür
Dilime pranga vurmadım vuramadım gam yükünü sırtına
Avuçlarıma doladığım bir diyarın dumanında tüter ocak, ocak dağılırım
Ağrıma gitmez yalnızlık kişileşmişlik değildir anlatışım
Farktır kalpten yanıp ta yakışım
Bir göz gezdir etrafına ayrılığı bilme var mı ben kadar anlamlı kılan
Var mı söyle içini yaksa da ardıma dönüşüm sevincinin haykırışında göz damlası oluşun
Tüketiliş böyle bir şey söyleyişimden değil terk edişimden anla büyüklüğünü sevdamın
Açılan yaranın kanındaki renkte bul aşk cevabım
Söndürdüğüm ışıkların son kayboluşunda ara beni
Bulursan çağır ruhuna bedeni davet eder gibi
İşte o zaman sevmişim der işte o zaman sevildiğine inan…
Zennehar yılmaz
30.04.2012 17:32:03
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.