nezaman bir kuş bensiz uçsa kırılırım kanatsız bedenime,
nasılki uçar bensiz gökte,
nasılki süzülür okşatarak tenini rüzgara,
ozaman sen düşersin aklıma,içimi titreten nefesinle..
ozaman,buzaman ben düşler oldum uçmayı
perdeli düşüncelerim vardı uçmama sebep
tüğlerle kaplı düşlerimdi..
nasırlı düşünceler edindim sonra uçaklara küstüm..
bensiz uçan herşeyi kıskanır oldum ozaman,buzaman..
sonra atladım mahallenin en yüksek,
gecenin en karasında konan damından..
ve sana kırdım umudumu..
kaynamaz oldu kırıklarım içimde..
ozaman,buzaman..
Kayıt Tarihi : 4.12.2008 01:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!