Büyük olsun seneyede giyer diye büyütülen çocuklardık biz
O yüzden bir beden bol gelir bizi anlamayanlara kalbimiz
Sen çiçek olup etrafa gülücükler saçmaya gayret et
Toprak olup başının üstünde taşıyan biri bulunur elbet
Sonsuzluğu istesen de musalladır son durak
Bunu düşün insanoğlu nefsini bir kenara bırak,
Kökü toprakta olduğu sürece papatyalar elbet çiçek açar
Ama toprağını alırsanız eğer papatyalar sanmayın yaşar
Bir kalpte sonsuz olmak istiyorsan karşılık beklemeden seveceksin
Ve ihanet etmeyi değil ona sadık kalmayı bileceksin
Bir gün kaybettiklerinin farkına varacaksın
Kim için nelerden vaz geçtiğini o zaman anlayacaksın
Sevdiklerinin kıymetini bilmeyenler
Sevmedikleriyle baş başa kalırlar
Kayıt Tarihi : 26.1.2025 17:52:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yağmur olmanı beklerken yüreğimin toprağına Sen kar yağdırdın gönlümdeki açan gül yaprağına
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!