O zaman Anlarsın Şiiri - Yasin Emre Kara ...

2016

Yalnızlığın ilk saati
O kadar zor geçiyor ki şimdi.
Gittin ya, bırak boşver beni
Gözlerimin Azraili olmana değdi mi?

Yaşlı gözler artık son deminde
Takılıp durdu yaşlı akrebe
Mecali kalmamış bir halde
Alışmaya çalışıyor yelkovanın gidişine

Geçmiyor dakikalar.
Allah’ım bu nasıl acı
Biraz evvel cenaze namazı kılınan
Gözlerim sonsuza dek senden davacı

Aklım almıyor gidişine
Sonsuz sevgimizin bitişine
Kalp durunca can verir ya insan
İlk kez tanık oldum gözlerin ölüşüne

Bir erkeğin ağlayışını görmemişsin
Baban hiç ağlamamış belli ki yanında
Yokluğun daha çok taze
Dolaşıyor kanımda.

Duvarlar geliyor üstüme
Sesim kısıldı çıkmıyor
Gittiğinden beri gözüm tavana takılı
Başka yere bakmıyor.

Ne zaman bitecek bu gözyaşları
Bir sonu var mı yaşanılan acının?
Bir insan hiç mi acıkmaz,
Bir bitişi var mı bu sancının?

Sorgusu soruldu gözlerimin,
Cevap veremedi sınıfta kaldı.
Çaresizlik bütün bedeni mi sardı;
Böyle bir acıya hangi beden dayanırdı.

Duvarlar gelmeyin üstüme
Bir insana bu kadar yüklenilmez ki ama,
Daha yokluğuna iki saat oldu
365 gün böyle geçmez ki ama..!

Ölü toprağı serpilmiş üstüme,
Artık rüzgar esmiyor
Halime acıyan mahalleli kadınlar
Her sabah kapıya ekmek, süt koyuyor.

İnsanoğlu yanılıyor işte
Kimi seveceğine karar veremiyor.
Kalp, yaptığı hatalardan dolayı
Ölmemek için direniyor.

Birazdan akşam güneşi batacak
Bir gün böylelikle son bulacak
Daha gecesi var bu zamanın
Bakalım duvarlar daha ne kadar susacak

Yokluğun mıh gibi aklımda takılı
Hangi edavat söker bir malumatım yok
Hüzün yine bana uğradı gitmiyor
Sanırım bu gece bende yatılı

03.21 de devam ederiz yazmaya
Biraz da duvarlar destek olsa bari
Uyku yok, gözlerden kan akıyor
Hangi yürek dayanır ki unutmaya

Aklıma geldikçe devam edeceğim
Sırf sana olan kinimi unutmamak için
Biliyorum buralarda yalnız öleceğim
Senin yerine kimseyi koymadığım için

Bunu okuyunca biliyorum
Biraz götün kalkacak
Ben soramasam bile sana
Geçmişin hesabını duvarlar soracak

İlk güneş, ilk sabah
İlk dua, ilk ezan
İlk yalnızlık, ilk özlem
İlk sen, tek ben.

En güzel sabah ezanıymış
İlk duyduğunda anlıyor insan
Vesile olmuşsun güzel şeylere
Doğru yolu bulurum belki de.

Güneşin ilk ışıkları
Yavaştan acıkıyor insan
Bazen unutuyor yokluğunu
Yakıyor artık son sigaraları

Mahalleli kadınlar bırakmamışlar
Kapıma hiçbir şey
Kötülemiş birisi
Sorumlusu benmişim bitişin

Aslında güzelde olmuş
Bırak herkes kötü bilsin
Acıklı gözlerle bakmasınlar
Sabaha karşı biraz gözüm dalmış

Gözüm dalmışken bırak geçsin diyorum
İçim geçsin diyor ama
Dışım sen.
Seni beklerken yüreğim de ne der

İlk 24 saatten anlatacaklarım bunlar
Haa bir de karşıdaki kız hala camda
Aynı saatte aynı yerde
O da benim gibi umutsuz bir vaka,

Ben niye sana yazıyorum ki şimdi
Gözlerimin Azrail’i olan birine
Değmeyen hiçbir hecesine
Üstelik sensizliğin ilk gecesinde

2017

Bir ara diyorum evi temizleteyim
Baştan aşağı üç kadın girsin
Anca çıkarlar bu enkazdan
Ne varsa senden silinsin gitsin

Bi ara diyorum bu ara değil
Bu ara derdim var yara değil
Yara olacak kadar büyümedi daha
Başıma bağladığım kara değil

Başıma aldığım bela
Kurtulacağım evvela
Kurtulmak istemiyorum oysa
Kurtulursam yazamam ki ama

Ben böyle çelişkiler içinde kaldıkça
Özlemin kapıdan içeriye daldıkça
Zor kurtulurum biraz
Ben de bu yürek oldukça

Bu yüreği söküp atmam gerek
Büyüyor acım her saat giderek
Sağlıklı düşünemiyorum n’apacağım ben
Yazmaktan korkuyorum zehir zemberek

Zehir zemberek yazılmalı hak ediyorsun
Aslında yazmak istiyorum çünkü yoksun
Yüzüne karşı söylemezdim üzülme diye
Niye seni düşünüyorum biliyor musun?

Hiçbir zaman bilemeyeceksin bunu
Okusan da yazmayacağım buraya
Üzerine alın dur ettiğim sitemi
İşte tamda buydu anlatmak isteğim konu

Bu konu uzar gider ömür boyu
Kapanıyor yavaş yavaş beş duyu
Uykusuzluk sensizlikten betermiş
Buldum, aşkı saklayacağım yer kör kuyu

Kör kuyuya sen düşsen tutar çıkarırdım
Kimse yanında olmasa da ben hep vardım
Ailen bile sırt çevirirken sana, çünkü
Yaptıklarını göremeyecek kadar kördüm

Evet kördüm, seviyordum
Dum diyorum geçmiş zaman eki
Ek derken ekleri de severdin
Hayatına alacağın olacak ek kişi

2018

Ek olacak çünkü hiçbir zaman
Olamayacak tek
Teklikten kasıt, senin ilkindim
Sonra irkildim ve tiksindim

Evet tiksindim senden ve hayattan
Hayatta bir nevi sendin baştan
Baştan kokman gerekirdi balıksan
Hafızam yanındaydı noksan

Noksanlarını tek tamamlayan bendim
Benden başkasını sen nasıl severdin
Sevsen de umurumda dahi olmaz
Sizi bekler o vakit dağlardaki in

2019

İninden çıkar çıkmaz bulmuş demek ki
Ne kadar da yakışıyorsunuz halbuki
Timsah gözyaşları dökmene gerek yok
Annen ağlatır seni olur ya zoraki

Annen demişken yaşıyorsa daha
Yaşamasın artık çıkmasın sabaha
Eden olmaz biliyorum arkasından bi dua
Söz okuyacağım ben biliyorum Fatiha

Fatih’in İstanbul’u feth ettiği gibi girmiştin
Ansızın ve bir gece yarısı ömrüme
O gün annen; baban umurunda mıydı söyle
O zaman ağlarsın sende bir gün delirircesine.

İçine akar umarım gözyaşların tutamazsın
Ölsen de benim adımı kolay kolay unutamazsın
El üstünde tutar sanıyorsun demi seni eller
Anla şunu sen benden başkasıyla yapamazsın

Yaradana sığın, ben liman değilim
Adını okuyamayacak kadar cahilim
Unuttum ben senden sonra alfabeyi
Ağaç yaş iken, seven terk edilince eğilir

Eğilmem önünde artık nezaketen de olsa
Arşa çıkardım çıtayı yetişsinler kolaysa
Kim kimi mutlu etmek için canından verir
Tek yârim sendin bunu cümle alem bilir

Bir sen bilemedin seni ne kadar sevdiğimi
Başkalarında göremezsin sunduğum ilgiyi
Hayatına giren çıkanlar menfaatine dayalı
Hiçbiri silemez benim açtığım izi.

Hayatına anca girip çıkarlar sunamazlar bi şey
Çıta çok yüksekte isteseler de yetişemezler
Seni sen olduğun için yalnızca ben sevdim
Hiçbirisi ayağına ben gibi mutluluk seremezler

2021

Sermek derken aklıma geldi birden
Annen diyordu kurarım turşunu tez elden
Kuramamış demek ki benden sonra
Bir nikah iki nişan toplasan dört eder

Şeffaf bir adamı anlamak zor değildi
Ne ekmek istedim senden ne de su
Mutfağın yolunu bilirim, seni de hep doyurdum
Sen uyurken kirlilerini sağ-soldan topluyordum

Toplamak zoruma gitmezdi de nankör olmasaydın
Yorgun, argın eve geldiğimde bi işin ucundan sende tutsaydın
Saygı da kusur etmedim hiç, babamdı baban
Aramıza giren, şizofrenik vaka o kadına acımam

Taraf tut demedim sana ellerimden başka
İlk fırsatta ezdin sen başımı taşla
Daha onyedi yaşındaydın hatırlasana
Maddi imkanlarımla tutunmuştun bu hayata.

Nankörlükten kasıt işte tam da bu
Sen kaybetmişsin bana çıkan yolunu
Seçim yapmaya zorlamışlar seni
Bir anne evsiz barksız bırakır mı yavrusunu?

Hatırla ayrılık kararı aldığım son pazarı
Temiz çamaşırlar hâlâ makinada mı?
Annen hizmetçi misin diyordu kendi evinde sen
Allah’a havale ettim bazı şeyleri ben!

Osmanlı’yı yıkan değil miydi dış müdahale
İçişlerimize karışmasınlar dedim defalarca
Beni dinlemedin dinledin başkasını desem
Yabancıda değil ki, oldukça yakının, anan ya…

2022

Ne ben Nazım’ım artık ne de sen Piraye
Şiirlerimle yaşatmıştım seni gizliden gizliye
Bu gün cenazen var, benim için şeb-i Arus
Yasin’im Emre oldum belki olurum bi gün Yunus

Aşk nedir diye sorarlarsa anlatmam seni
Unuttum artık senle geçen her seneyi
Aşksızlara öğüt vermek benim haddime mi?
Camdaki kız gelin oldu hem de senden iyi…

Ayağa kalkmak için biraz sendeledim
Zor günlerden geçtim şu an senden iyiyim
Varsın olsun mutlu olmanı görmeyeyim
Sen mutlu olma ki, o zaman ben ölmeyeyim.

Ölümlü dünya unutuyor herkes bunu
Şaşmaz Allah’ın adaleti bil hak ve hukuku
Çok uğraştınız ama başaramadınız
Kirli oyunlarla getirmek istediniz sonumu.

Ben doğruldum şimdi ayağa kalktım
Bence biraz da siz endişe edin
Ben şimdi güçlenerek karşınızdayım
Hayatınız olmuş yerle bir.

Sizin yaptığınızı ben size yapmam
Tutar kaldırırım elinizden de bu bana uymaz
Allah’ın adaleti er ya da geç yerini bulur
Bu dünyada kötülük kimsenin yanına kar olmaz

Biliyordum yaptığının yanına kalmayacağını
Bilmeliydin annenin tutup elinden kaldırmayacağını
Büyüdükçe akıllanırsın sanıyordum
Konu sen olunca yine de büyük konuşmuyorum

Düşmez kalkmaz bir Allah bilirim
O evde yalnızca babana üzülürüm.
Geçirdiğimiz yedi senenin hatırına sığınarak
Düşünüyorum da iyi kalmışım ben aklıselim

Hadi git kadın çıkma karşıma çok yordun sen
Şimdi sen sev, senin aşkını gömdüm ben
Herkes yaşıyor benim için yalnızca öldün sen
Yanındayken görmedim kimseyi kördüm ben

Ailemi sana değişmek en büyük hatamdı
Seni seven Yasin gerçekten çok güzel adamdı
Annem güçlü kadın ağlayamaz biliyorum
Günlerce arkandan gözyaşı döken babamdı.

Bu sana son satırlarım artık hayrını gör
Acılarını, acılarımla bir tut sonsuza göm
O zaman anlarsın belki, belki de ağlarsın
Seni seven Yasin artık senden yana çoktan kör.

Belki bir yerde bu kitabı okuduğunda eskiden
Seni ne kadar çok sevdiğimi

O zaman anlarsın.