Aşk Ağlatır Şiiri - Midayet Kara

Kirpiğin ok olup, kalbime batsa
Bir anda sel olup, gönlüme aksa
Her gün zalim felek, yoluma çıksa
Gönülden gönül’e, ağlatır beni

Sevgi olmasa, ahtımız bozulur
Ağlar isen eyer, yaşlar süzülür
Hasret ile gönlüm, yarda gezinir
Gönülden gönül’e, ağlatır beni

Bu nasıl bir çile, göz yaşı döker
Zalim felek gene, belimi büker
Sevgimiz sel gibi, bendini yıkar
Gönülden gönül’e, ağlatır beni

Gidersen, yol olurum ayağına
Sevgi ile, gül dikeyim bağına
Artık geldik, ihtiyarlık çağına
Gönülden gönül’e, ağlatır beni

Seviyorum seni, yok başka gayem
Terk edipte, zalimlere etme yem
Bu sevgimiz olsun, sana hediyem
Gönülden gönül’e, ağlatır beni

Bütün derdi ver, hepsini alırım
Yeter iste, hemen çıkar gelirim
Sen hep yaşa, ben yerine ölürüm
Gönülden gönül’e, ağlatır beni

Düşünürüm, ne olacak bu halim
Gerçekler çıkınca, görünür kelin
Hiçbir şey diyemem, lal olur dilim
Gönülden gönül’e, ağlatır beni

Senin yüzünden, deliye dönmüşüm
Aşk ile sevgiye, tutsak olmuşum
Kırma kalbimi, ben zaten ölmüşüm
Gönülden gönül’e, ağlatır beni

Ağlama canım, sevgi seni bulsun
Tanımayan varsa, ağlayıp dursun
Sevgim mücevher, değerini bilsin
Gönülden gönül’e, ağlatır beni
(0814) Ekim 2009