Sadece konuşmak mı anlatır insanları,
Düşündüklerini,
Hislerini,
Üzüntü, acılarını, sevinçlerini,
Aşklarını.
Sadece sözcükler mi bazen kötü, bazen süslü.
Sazın telinden çıkan name, tını,
Davulun tokmağının ahenkle dansı,
Söylenen şarkının, türkünün ezgisi,
Sadece konuşarak mı anlaşılır insan.
Yolda yürüyüşü ele verir bazen insanı, adım atışı bazen
İki ileri bir geri.
Yemekten aldığı lezzet, dilde bıraktığı tat.
Her halinde bir dili vardır vücudun anlatacak.
Ellerini koyacak yer bulamazsın bazen,
Bazen susarak söylersin her şeyini.
Anlayana.
Bazen bir bakış, göz göze gelmek mesafeye aldırmadan.
Onlarca göz arasından seçersin kimseye duyurmadan,
Sözcüklerden daha anlamlı,
Sözcüklerden daha derin,
Yalan bilmez gözler,bulmuşsa bakacak yerini.
Tamda o an istersin işte zamanın durmasını.
Tamda o zaman, işte o zaman.
Kayıt Tarihi : 1.9.2010 12:56:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!