Ben yoktum! Yoklarda, yoktu bir zaman;
Sadece -O- vardı tekmil ve tamam.
Diledi, halk etti cümle âlemi;
Her şeyde ahenk var, her şey tastamam.
İnsan başköşede mutlak halife;
Hem melekten üstün hem de bir yamyam.
Bir mihmandar lazım yol gösterecek;
Bulamazsam eğer adım atamam.
Cılız bedeniyle çok yük yüklenmiş;
Bende bir insanım artık kaçamam.
Dağlar taşlar kaçmış mesuliyetten;
Gördüm yüküm ağır buna şaşamam.
Yolumuz kavisli bizlerse yorgun;
Bu zor engelleri kolay aşamam.
Bağban su vermezse kurak bahçeme;
Yanar kavrulurum rahat yaşamam.
Nuh’a gemi elzem Yunus’a balık;
Bende Muhammetsiz(s.a.v.) asla! Koşamam.
Cemal olmaz ise huriyle bile;
Kevser havuzundan içip coşamam…
Kayıt Tarihi : 21.11.2008 09:28:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!