O Zaman Şiiri - Müzahir Kılıç

Mademki aşkıma saygın kalmadı
Al bu yüreğimi çiğne o zaman
Nasıl olsa kulun kölen olmuşum
Oyuncağın gibi oyna o zaman

Sende vicdan yoksa masum ne yapsın
Reva mıdır dünyasını karartsın
Bırakmazsın kaderine ağlasın
Ellerin yüzüne daya o zaman

Yüreğinde yok mu sevgiden eser
Gün gelir bu ateş yolunu keser
Belli olmaz rüzgâr nereden eser
Zavallı haline ağla o zaman

Biliyorum mümkünü yok bu işin
Bir baharı vardır her karlı kışın
Seninde sevdaya düşerse başın
Kurtuluş çaresi ara o zaman

Sitem mi lügatin ilk kelimesi?
Söyle nedir aşk kitabın cümlesi
Bunca sıkıntının aşktır belası
Açtın yüreğime yara o zaman

Kontrol mü bırakır bu dert insanda
Sükûnet koymadı bedende, canda
Bir vefasız yaftası var yakanda
Sürülmüş yüzüne kara o zaman

Güzellikten ruhun nasip almamış
Bu yürek boşuna sana bağlanmış
Ne teselli bulmuş, ne murat almış
Daha beterine uğra o zaman

Çok ağla, çok gülme kuralım böyle
Alçak gönüllüysen kibir ne öyle
Dilin söyledikçe hep güzel söyle
Vallahi düşmesin dara o zaman

Güzellik seninle kalmaz nihayet
Mutluluk kimseye çıkarmaz davet
Dengini bulursan ona de: evet
Kalbinde oluşmaz yara o zaman

Bakışın bir ok ki, söz geçmez yaya
Bundan sonra artık sığın Mevla’ya
Âmin deme sakın olmaz duaya
Koymazsın gönlümü zara o zaman

Dışı dalgalı ya, durgundur özü
Dilim söylemesin bunca kem sözü
İstese eritir, kar ile buzu
Şefkatiyle beni sara o zaman