O Zaman Şiiri - Cuma Ali Çetin

Kalın tutar isen dünyayla bağı...
Secdeye eğilmez alın o zaman.
Arıya vermeye kalkma göz dağı...
Sirkeye dönüşür balın o zaman.

Ağlarsın ömürü pise bularsan !
Gülersin hayata sevgi ularsan !
Besmele çekerek her gün sularsan...
Gonca güller açar çalın o zaman.

Beden taşa döner, ruh çıkar ansız...
Hiç unutma bunu kalırsın cansız.
Dikkat et ahrete gitme imansız...
Olmaz tutunacak dalın o zaman.

Bakıyorum şimdi yiğit bir ersin,
Kafası çalışan üstat, pir ersin,
Unutma kabre de mecbur girersin...
Ne olun orada halın o zaman.

Yerine gelmiş mi İslam'ın şartı ?
Eksiler azalmış, fazla mı artı ?
Günahını ağır tartarsa tartı...
Olur mu enseniz kalın o zaman.

Dendiğinde al da bak şu deftere...
Çok derin acılar işler zeftere.
Dönünce çaresiz, garip leftere...
İşine yarar mı malın o zaman.

Kuran ışığını loş görüyordun !
Öte dünya dense boş görüyordun !
Günah işlemeyi hoş görüyordun...
Derler ki ateşe salın o zaman.

Zina, içki, kumar dönmüştün keşe...
Kaybolmaz sanırdın bu keyif, neşe.
Sırat köprüsünden azgın ateşe...
Düşerken kurtarmaz şalın o zaman.

Cumali boş bil ki dünyanın hali:
RABBİNİN rızası her şeyden a'li.
Göremezsen cennet ile cemali...
Kalırsın ayağı yalın o zaman.

Zefter: yüreğin, ruhun derinlikleri.
Lefter:muhtaç, meteliksiz.