Yüzünde arardım gökyüzünü
dünyayı uyandırıp her sabah
ve acıyla o zaman
yüzünde arardım gökyüzünü.
Sana bakardım dokunurdum
uzardı ellerim dokundukça
uzardı geceler ve utanç
yüzünde arardım gökyüzünü.
Kaçmalar çizerdim duvarlara
o zaman anlatamazdım
içimde arardım gökyüzünü
Kayıt Tarihi : 12.5.2015 17:05:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Adnan Azar](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/05/12/o-zaman-102.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!