Ö z l e d i m Şiiri - Salih Abidin Pala

yaşlı bir kadının önünde

diz kırdım,

saçlarımın taramasını

özledim.

bir ıssız yolun sonunda

saklı bir köyde,

ağırlanmayı özledim.

ölüm,kutsal bir tören,

töreleri,

kucağının sımsıcak

yüreğin üstünde taşınmak,

omuzlarda taşınan,

dua eder gibi,

kürek kürek toprak attık,

kadir kıymet bilenleri,

özledim.

kel horuzunu misafir çorbası yapan,

dostluk tuzunda,

emek kokan aşları,

özledim.

yollar çok uzaktı

kıvrım kıvrım dolambaçlı,

tozluydu,

yol arkadaşlığının ne olduğunu,

özledim.

uyuttun bu uzun yolculuğunda

kucağında ninnilerinle

ninnileri,

özledim.

çöl sıcaklarına düşen yağmur oldun,

vahalarında tütsülendi,

şimdi veda et diyorsun,

hangi çığlıklar bu kadar acı,

hangi bakışlarda bulutlanmış gök,

artık unuttuğum kucaklanmayı,

özledim.

yaşayıp göreceğiz,

ah! neler neler unutmuşum,

bu yolculuğa çıkmadan,

yollarlada dost ettin beni,

yoksul köy yollarında,

zeytinlikler altında

öğle çorbasına kaşık kaşık yudumlanan,

un çorbasını,

özledim.

plaklardan taşan türkülerde kalan ne varsa özlem üstüne

yakılan ağıtları da,

özledim.

bu pazaryeri,,

seslere karışan arap ezgileri,

gözüyaşlı ihtiyar,

bırakıp giden kızın küskünlüğünde

buz öpücüğü,

ardına bıraktığı karanlıkta,

sızılı yüreğe tuz basan sabrı,

özledim,

köpüklenmiş kadehim,

yürekleri soğutur mu bilemem,

gönül yaraları silinir mi,

gece yarısı gitme,

kal demeni,

özledim.

şimdi karanlığa karıştı gölgen de,

raks ederken o şarkının arasında,

kaybettim aklımı,

attın sahile,

yolsuz yurtsuz koydun,

yaban ellerinde özledim dediğin

özlediğim herşeyden kaçıyorum,

çöl sıcaklarında dağlandı,

akdeniz,akdeniz,

köklerimden kopardın,

afrika'nın kuzeyi,

akdeniz'in kuzeyi,

köklerimden kopardın,

özlemlerimi.
Mersin
25.09.2010