Ben beş duyumla bakarken,
Sen sadece gözlerinle göremedin.
Ben sesimin tınısıyla seni sakinleştirirken,
Sen en kalın tonuyla bağırdın.
Ben hayallerimi anlatırken,
Sen uydurma diye yargıladın.
Ben hobilerimle uğraşırken,
Sen odayı sigara dumanıyla ve içerek engelledin.
Ben karşılıksız hayvanlara zaman harcarken,
Sen onlara enerjimi veremem dedin.
Ben yeni yerleri yürüyerek keşfetmek isterken,
Sen arabasız olmaz, farklı olmak mı istiyorsun dedin.
Ben duygularımın ve anın duygusal doyumunu yaşarken,
Sen kendine zarar verirler diyerek duvarlarını ördün.
Ben de anladım ARTIK harcayacağım zamanın Sonunda Sevgisizlik doğacağını,O YÜZDEN GİT DEDİM.
Kayıt Tarihi : 11.9.2018 09:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
zamansızlık içinde ayırdığım zamanlarda değer bulamadığım insanlar çoğalınca bende dillendirdim.
TÜM YORUMLAR (2)