O Yollardaydı Şiiri - Hikmet Tekin Arslan

Nefes alamıyorum, ciğerim nikotin dolu
İçim yanıyor içim, anlatamıyorum.
Dayanamıyorum derdime, bu sancılı günlere.
Sallanıp duruyorum, düşmekten korkmuyorum
Ruhum infilâk etti, firar etti.
Kıyamam yârin bir damla gözyaşına
Al Yaradanım, al canımı ver ona,
İstemem onsuz yaşamaktansa, al soluğumuda
Kat onun canına kat can.
Onsuz gelen günlere yâr olmam, olamam
Gülümsemelere tüküreyim, onsuz ne güleyim?
Kanım akmıyor, kesip atsalar bedenimi
Küstüm hayata, barışmam gayrı.
Döndürmem kendimi mutluluklara, sen yoksan,
Bırakın boğulayım dert girdabında.
Gecemi saldım, azad ettim
Gündüzüm apaydınlık sevgilimin olsun.
Ne acıtır ki canımı, canânın yokluğundan başka
Boynum kıldan ince onun yolunda.
Hep mi kader pusuların bana?
Hep mi patlattığın mayınlar benim mıntıkamda?
Yalansın dünya, kopçan çıkmış dünya
Hep mi buğuzun bana?