Güneş akşama yürürken, ay peşinde
Ekseninde bir ben dönüyorum hazla
Erişilmez, tarifsiz mutluluklar doluyor
Bitmesin istediğim hoş günde içime.
Yürüdüğü yol mahşeri andırır insan seli
Gözler ona bakar hayran, kıskanıyorum
Ben palas gibi çırpınıyorum düşe kalka
Yorgun kalbime sanki dünyalar yüklenir.
Bir an baktığı olur çevreye, o naif gözleri
Takılır gözlerime, Tanrı,m bu ne güzellik
Kıvranır içimdeki dünyalar bu ızdıraptan
Nefes almam güçleşir, görmeyince beni.
Kayıt Tarihi : 11.6.2013 15:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!