O Yol ve Korkak Fidan Gölgesi

Seni kaybettiğim bir yol vardı
İncindiğim yol...
Geçemedim o yoldan uzun süre
Başka yollardan geçtim ama
Tutkuyla yürüyemedim
Yolun sonu anlamsız...
Yolun sonunda soğuk bir gölge var senin sandığım
Rüzgara karşı durmaya cesareti olmayan korkak bir
fidan gölgesi...
Korkak...
Benden korkak!
Ben ki senin elinde yürümeye alışmışken sallana sallana
Şimdi tek başımayım
Ve o yol çok uzun...
Bir tek ayağıma takılmasın diye alıp bir yerlere attığım taşlar
var o yolda
Bir de yol kenarındaki boyası aşınmış kimsesiz banklar...
Yine de yürüyorum ellerim boşta
Ya da ceplerimde...
Rüzgar çıkamıyor karşıma
Arkamdan geliyor sinsice

Niye korkuyorsun benden rüzgar?
O taşlık yolda yürüken savurabilirsin ki beni

Ben bile korkuttum rüzgarı korkak fidan!
Onsuzken kimsesiz gibiyim
Ama yürüyorum işte

Ve geçerken yanağımı okşuyor sadece
Kasırga yüzlü rüzgar...