O Yol Şiiri - Gülayşe Delen

Bir temmuz akşamında gözlerimde derin hülyalar,
Yüreğimde sensizliğin derin acısı
Gözbebeğinin simsiyah karası,
Ak düşmüş saçlarının ince nağmesi, vururken şavkıma...

Gecenin zifiri karanlığında
Ay hilale dönmüş parlıyordu denize,
Denizle bütünleşmiş söz olmuş saz olmuş
Çılgın aşıklar gibi, gecenin sessizliğinde…

Havada hafif bir meltem yalıyordu sahili,
Kumlar incilerini sermiş, nemlenmiş
İyot kokusuna karışmış seyri aleme dalmıştı,
Ay ile denizin coşkulu cıvıltısına..

Özlemle baktım onlara hem sevinç hem buruk,
Islandı gönlümün sade baharları…
Oysa onlar kıskanırdı bizi bir zamanlar,
Ruhumuza yayılan aşk ışıklarını seyrederdi…

Şimdi ise bir yol çizmişler ikimize..
Ama bu yol ışıl ışıl uzanıyor sonsuzluğa,
Bir an ayaklarım uzandı o muhteşem yola.
Bekliyormusun sevdiğim? Ordamısın?
Uzat ellerini o yol bizim…
Hayalde olsa, ruhumuza acılan sonsuz pencere…..