Kırlarına takıldın aynadaki saçların,
İzlerine dokundun yüzündeki hatların,
Gözlerinde göründü sakladığın sırların,
Omuzların düşükdü belli ağır yüklerin,
Işıkların sönmüşdü belki yarın özlemin,
Kalemin atılmışdı bitti artık sözlerin,
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.



Çok iyi olmuş ama gazeteye takıldım arkadaş :)
Buda harika olmuş eline sağlık, neden kitap bastırmıyorsun ?
Tebrik ederim gözlemleyerek yazıyorsan, ama yaşanmışsa çok zor olsa gerek. Yüreğine sağlık
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta