O yokdu.. Şiiri - Taşkın Erdinç

Kırlarına takıldın aynadaki saçların,
İzlerine dokundun yüzündeki hatların,
Gözlerinde göründü sakladığın sırların,
Omuzların düşükdü belli ağır yüklerin,

Işıkların sönmüşdü belki yarın özlemin,
Kalemin atılmışdı bitti artık sözlerin,
Bir rüzgara kapılıp gitmiş belli hislerin,
Okundu sayfalarca üstü kaplı gizlerin,

Birde ona bakdım o göründü kapıda
Yola doğru yürüdü atladı bir dolmuşa,
Sana gelmek istedi indi ama yokuşda,
Yüzünü gördüm anlam yokdu bakışda,

Adımları ağırdı belki biraz sarhoşdu,
Etkisiyle içikinin yollara koyulmuşdu,
Sevincinden eser yok uzak düşmüş yorgundu,
Ayrılığın yüküyle durdu biraz solgundu,

Sen getirdin aklına resimleri çıkardın,
Sevmesen hala onu bir kibritle yakardın,
Resimlere sarılıp geceleri ağlardın,
Biliyorum onuda onun için karardın,

Düşündün bir daha büyütmekde ne vardı,
Büyümüş dü içinde yürek nasıl atardı,
Sarıldın sayfalara kelimeler yakardı,
Gelsin diye ağladın gözün yaşla kızardı,

O yolda yorulmuşdu bir banka oturmuşdu,
Eli giti telefona son istediği aloydu,
Habersizce hüznünden gururu alıkoydu,
Düşünmekden yoruldu yattı biraz uyudu,

Düşlere daldı sonra seni gördümü bilmem,
Gözlerinden yaş geldi gözünü sildi birden,
Doğruldu şöyle biraz yattığı soğuk yerden,
İçindeydi çıkmazın ne gelirdi bu elden,

Sen bırakdın dününde onu,
O seni bırakmadı gururuna takıldı,
Gördüm desem yalan olur,
Oturduğu o bankta, gazete vardı o yokdu...