O yok Şiiri - Hüseyin Kotan

Karanlığı gömülüp
Yalnızlığı yaşamak
Derler ki;
Erkekler ağlamaz
Hiç bir şey yokken mutlu
Her şey varken, yokları anlamak
Kıvrılıp bir kenarda
Boşluğa bakmak
Kenetlenmiş çene
Kirpikler ıslak
Gönül…
Sevdaya tutsak
Toprağın suyu emdiği gibi
Dertleri emen gece
Donup baktığına göremiyorsan
Uzanıp tutamıyorsan
Dizinde derman yoksa
Gönül ferman dinlemiyorsa
Zamanın ötesinde kalmış sevdalara
Sus demek nafile
Söylenecek ne vardı
Deli dolu cümleler
Canın yanıyorsa
Canın çok yanıyorsa
Boşluk ta kalan eller
Pırpır eden gönüller
Manasız inat
Manasız gurur
Hüsran ekilmiş hayata
Izdırap harmanında
Savrulur hatıralar
Çığlıklar boğazı yırtarken
Katıla, katıla gülmek
Açılıp kapanan avuçlar
İstekli bakışlar…
Geçmişe bir çizgi
Geleceğe bir nokta…
O yoksa.
O yok…