O Yiğitler Şiiri - Ömer Kara 2

O yiğitler Çanakkale yolunda
Zulme göğüs gere gere gittiler
Çağdaşlık asrının geri yılında
Ölümlere sıra sıra gittiler

Gittiler, bir vuslat atına binip
Ölüm korkusunu sevdayla yenip
Dünya çiçeğine ardını dönüp
Emsâli olmayan zara gittiler

Şehâdet ölümün en ulvi hâli
Mehmet’in gark oldu, nura cemâli
Tuzaktan kurtulan bir kuş misâli
Kanatlanıp sanki sırra gittiler

Sunulan bâdeyi aşkla içerek
Hürriyet yurduna kapı açarak
Anadan, babadan, yârdan geçerek
Birden özge olan Bir’e gittiler

Conkbayır sırtında patlarken toplar
Fezayı ölümün çığlığı kaplar
Tokat illerinde onbeşlik âlpler
Hep beraber kutlu yere gittiler

Millet cephelerde tek yürek vurdu
Sömürüye karşı tek vücut durdu
Hep beraber; Türk’ü, Çerkez’i, Kürd’ü
Işıklara doğru, nura gittiler

12 Şubat 2015-Gaziantep

Kul Seymani