O,
Biraz deli, biraz çatlak, biraz her şeydi.
Gözleri geceydi,
Güldükçe güneş doğardı,
Gözleri kapanırdı.
Gecenin umutsuzluğu giderdi yüzünden,
Bu yüzden gülmek,
Belki en çok O'na yaraşırdı.
Ruhu paramparça, delik deşikti.
Ama bunlar O' nun parçasıydı, O' ydu.
Hayalleri sınırsızdı,
İstese beni sevebilirdi,
Ama hayaldi işte.
Hayalden öteye gidemezdi bu.
O paramparça olmuş ruhu,
Buna izin veremezdi,
Daha da parçalanmaktan korkuyordu.
Haklıydı
Ben O 'nu sevdiğim sırada,
Ruhu ile hayalleri çatışıyordu.
O hayallerini tutsa da,
Kazanan ruhu olmuştu,
O delik deşik ruhu.
Bu savaşın galibi hayatı boyunca aynıydı.
Belki de bu yüzden hiç mutlu olamamıştı.
Ama,
Umudu hep vardı.
Güzel günleri,
Bensiz geçen günlerinde olabilirdi.
Ben de bıraktım,
Kendimden vazgeçmiştim sırf O' nun için
Ve bundan sonra her gün,
O' nu düşünerek başladım
.
Kayıt Tarihi : 27.6.2016 17:13:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!