ARTIK VOLKANLAR PATLAYACAKTI
El eletutuşarak ve hafiften savrularak yürürken
Geceyarısı serinliği içindeki
Dar sokakların taşları üzerinde
Birden O'nun önüne geçtim
Yüzyüze kaldık
Sokakta kimse yoktu
Karanlığın içindeki begonvillerin arasında
Dudak dudağa kalmıştık
'Sana bir şey söyleyeyim mi? '
'Söyle'
'Sana bir şey söyleyeyim mi? '
'Hadi söylesene'
Duraksadım
Rum müziği uzaklardan geliyordu
'Marotte Tefi'
Dudaklarımız birleşti
Ben ve O söylemek istediklerimizi söylüyorduk
Götür beni buralardan diyordu dudaklarıma
Birden kucakladım O'nu
Gülüyordu ve ben de gülüyordum
Hızlanınca ayağım takıldı
Paldır küldür yere düştük
Begonvillerin arasına
Tekrar birleşen dudaklarımız
Bizim artık karşı koyamayacağımız
Bir yolda olduğumuzu hissettirdi
Elele tutuşup dar sokaklardan aşağıya
Limana doğru iniyorduk
Ada havası bizi yakmıştı
Orhan Veli geldi aklıma
Düşünme
Arzu et sade!
Bak böcekler de öyle yapıyor
Otelin kapısından çıngır çıngır gülüşlerle girdiğimizde
Resepsiyonda bir bey vardı
'Hoşgeldiniz'
'33 ve 34'
'Buyurun anahtarlarınız'
'Teşekkür ederiz'
Medivenleri çıkarken nereye gideceğimizi anlamıştık
Üçüncü kata geldik
Dar koridorunda otelin
Loş ışık altında baka kaldık birbirimize
Odasının kapısını açtı
Ve... Sakince elimi tutup beni içeri çekti
Elinin titrediğini hissediyordum
Elimi bırakıp balkon kapısını açtı
Şıkır şıkır ışıklı limana bakarak
Ellerini kavuşturdu
Arkadan kıvır kıvır saçlarını koklayarak
Beline sarıldım
Geriye doğru yüzünü döndürdü
Dudaklarımız birleşti
O'nu kucakladım tekrar
Boynundaki parfüm ten kokusuna bırakmıştı yerini
Göğsümü öpen dudakları
Göğsünü öptüğüm dudaklarım
Bizi bir yolculuğa çıkarıyordu
Göz göze geldik bir an
ARTIK VOLKANLAR PATLAYACAKTI.
Kayıt Tarihi : 21.10.2006 18:31:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!