Geceler sigarasın
İçerdi yatağında
Tüterdi duman duman
Yalnızca otağında
Kapısı penceresi
Karanlıkta kapalı
Nerelere giderdi
Çıkıp gizlin hayali
Geçmişin oyalardı
Çocukluktan şimdiye
Elli yaşta annesiz
Kendine öksüz diye
O geceler boyunca
Sağa sola dönerdi
Sigarası elinde
Tekrar yanıp sönerdi
Dört duvarın içinde
Saatler uyumazdı
Sanki bir çocuktur o
Oynamaktan doymazdı
Bir şeyler söyler gibi
Sıkılardı anınca
Sabahlar güneş gelip
Pencereye konunca
Türlü hayaller kurup
Ateşlerden geçerdi
Geceler tenhasında
Sigarasın içerdi
Beyaz saçı sakalı
Bütün tütün kokardı
Dertleri zor gelende
Çakmağını çakardı
Şiirler alışardı
Yanardı dudağında
Şarkılar bestelenıp
Çalardı kulağında
Kimseyle konuşmazdı
Sokaklardan geçende
Gözlerinde gülerdi
Sigarasın içende
Yıllarca böylesine
Sürmüştür öz ömrünü
Birine açmamıştır
Yürekde ki sırrını
Bir yari de var imiş
Ama çok uzaklarda
Onunla görüşerdi
Zamansız duraklarda
Şimdi yatır upuzun
Mezarinde zavalsız
Sağa sola dönmeden
Sigarasız, hayalsız
Kim ne bilir belki de
O yaşayır ölmemiş
Gezegen hayalleri
Henüz dönüp gelmemiş
O yaşlı bir mağrurdu
Maceraleri vardı
Kavgalarda sınanmış
Başını dik tutardı
Bir gün bıktı dünyadan
Bir gece çıktı gitti
kurduğu hayallerin
Üstüne yıktı gitti
Kayıt Tarihi : 4.6.2015 18:19:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!