Neyleyim dünyanın sahte yüzünü
İnsan bildiklerim bozar özünü
Nâmus bilip kim tutuyor sözünü
Görmezden gelipte bir ara kaçtı.
Sönmüştü hayatı közümden verdim
Yumuşak huyluyum sözümden verdim
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla