Kışın Açmak, yazın solmak istersin
Gözyaşı dökmek değildir ki, ağlamak.
Gülün bülbüle, bülbülün güle feryadı,
Bir sevgi dilemektir, sevdiğinden.
Sebepsiz gülüp, zamansız ağlamıştır
Her renge kör, serzenişleri feryattır.
Geceleri, uykusuzluk yorgunudur.,
Acele büyümüştür, geç kaldığından.
Kaybettiği parklarda arar o aşkını
Arayıp bulamamaktan korktuğu yâri…
Yıllar geçmişte hiç vazgeçmemiştir,
Solan solmuş, artık yoktur aradığı.
Bir gece, ansızın görür rüyasında
Telaş ve heyecan basar, görüşten
Ama yar değildir, yıllarca beklediği.
Uyanmak vaktidir, kâbus-u düşten.
Çiçeklerin, solma zamanı gelmiştir.
Bahar bitmiş, bülbül gitmiştir bahçeden.
Açamadan solmak, bir başka baharda
Bülbüle küsmüştür, ağlamaklı içinden.
1999
Uğur Musab Şahin
Kayıt Tarihi : 24.3.2009 15:31:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!